موتور در تهران هم خودروی شخصی است، هم باری، هم تاکسی و حتی مینی بوس، حتماً صاحبان آن استفاده های دیگری نیز از آن بر حسب نیاز پیدا می کنند.

در خیابان های تهران همه جا می توان پایانه تاکسی موتوری ها را دید. از آنجایی که فارسی بلد نبودم، نتوانستم سر در بیاورم که آنها مثل تاکسی خطی کار می کنند و یا دربست و به هر مسیری می روند. در هر صورت نمی توان به یک چیز اعتراف نکرد و آن امتیاز قابل توجه این نوع خودرو به نسبت سایرین است، زیرا در آن می توان باد خورد و مثل باد گذشت. خیابان های تهران بیشتر اوقات شبانه روز دارای ترافیک هستند و موتورسواران حتی در بدترین اوضاع نیز می تواند حرکت کنند، البته برای رانندگان و پیاده ها نیز مشکل درست می کنند. البته در تهران به این عادت کرده اند و آن را چیز شگفت انگیزی نمی‌دانند. هر چند که من بعنوان یک تازه وارد در این شهر، گاهی دچار حس ترس توام با شگفتی از ویراژهای موتورسواران می شدم. بنظر می رسید که همه آنها اگر کارهای روزانه مزاحمشان نبود، می تواستند قهرمان نمایش های اکستریم موتورسواری شوند. احتمالاً برای خود آنها این هنر گستاخانه موتورسواری با ویراژ، چیز عجیبی به نظر نمی رسد. با این حال بین آنها روحیه رقابت نیز دیده می شود 

اما چیز بسیار شگفت انگیز این است که خانوادگی سوار موتور می شوند. بنظر می رسد که در صورت لزوم این موتور کوچک می تواند خانواده ای بزرگ را نیز -در صورتی که اعضای خانواده بتوانند خود را روی آن جای دهند- می تواند حمل کند. در تهران یک خانواده چهار نفره بدون سختی روی موتور سوار می‌شود: پدر جای راننده، بچه بزرگ روی باک بنزین و بچه کوچک بغل مادر که پشت پدر می نشیند. گاهی روی باک بنزین دو بچه نیز جای می دهند. .....

.... جدیدترین کار هم تاکسی زنان است که تنها برای جابجایی خانم ها استفاده می شود و رانندگان آن نیز زنان هستند.

آدرس :سایت www.amirrouhi.blogfa.com